(Entrevista realizada en setembro do 2018)

A Casa do Vinculeiro é un proxecto para a produción de Froita Ecolóxica Autóctona: Desde Narahío, en San Sadurniño, producen en ecolóxico variedades locais, autóctonas, sabiamente selecionadas. Falamos con Iago Varela, que ademáis de levar cara adiante un proxecto tan interesante como este tamén estudia enxeñería. Iago contounos os motivos polos que se meteu, xunto co seu pai -Manolo- e co seu amigo Manuel Ángel, na aventura de producir froita autóctona en ecolóxico.

¿Que é o que facedes?

Na actualidade temos dúas parcelas certificadas en ecolóxico polo CRAEGA, unha delas de 10 ferrados con diferentes variedades de mazá, pera e ameixa. No caso das mazás temos a da Sega, a Reineta de gardar e a de San Bieito, a Tres en cunca, a Sangue de touro, a Príncipe, a Tabardilla do país, a Bicuda, e a Santiaguesa; no caso das peras temos a Manteiga do país, a Urraca lexítima, e de San Xoán; e no caso das ameixas temos a ameixa Branca do país e o Collón de Frade Vermello. Noutra parcela temos plantadas 18 nogueiras da variedade Fenor.

Hai que dicir que tamén incorporamos recentemente ao CRAEGA outras dúas parcelas con 34 nogueiras máis da variedade Fernette, que a día de hoxe se atopan en conversión.

¿Cal é a vosa experiencia?

A miña experiencia ben dada da participación en cursos de formación sobre fruticultura e da miña aprendizaxe co meu pai e co meu amigo Manuel Angel, dos que aprendín e aprendo moito debido á súa veteranía. Apóime neles para levar a xestión das fincas.

Comencei no 2013, dun xeito podemos dicir que semiprofesional, cando plantamos as dúas primeiras parcelas, ainda que ao vivir no rural a froita é un elemento co que convives desde que naces: Na miña casa, como en moitas outras, hai froiteiras.

¿De que canles de comercialización vos servides para chegar aos consumidores?

A idea é vender en cercanía, como pode ser ás pequenas tendas, directamente a particulares, grupos de consumo e en mercados locais.

¿Por que decidíchedes producir en ecolóxico??

Primeiro por respeto á terra e aos consumidores, xa que é un produto sen ningunha toxicidade para o medio ambiente. Tamén para dar exemplo ás novas xeracións, para amosar que é posible cultivar en ecolóxico e que o rural ofrece posibilidades económicas sostibles. Plantexamos esto como un produto de cercanía ao consumidor, o chamado quilómetro cero, para conseguer que na medida do posible a froita que se consuma na comarca non teña que percorrer miles de quilómetros, como sucede en moitos casos. E ao tempo axudamos a fortalecer a economía local.

¿Que barreiras ou atrancos atopáchedes para producir deste xeito, en ecolóxico?

A producion ecolóxica require unha xestión das terras na que ten que haber un especial coidado da súa saúde, polo que a maiores, hai que adicar un tempo a unha formación específica continuada. A aparición de novas pragas, como pode ser a vespa velutina, é un problema máis que os que xa había.

Por outra banda temos a relación co CRAEGA, que na nosa experiencia podemos calificar de aceptable, pero tamén hai que dicir que hai que mellorar algunhas cuestións que beneficiarían económicamente ás persoas produtoras.

Agora mesmo, ¿en que aspecto da vosa actividade vedes posible unha maior marxe de mellora?

Particularmente diría que no campo da formación na fruticultura ecolóxica, estudio e detección das enfermidades, estructura do solo, desenvolvemento da árbore, así como tamén a xestíon da produción.etc.

Outra cuestión de interese é a de intentar coordinarnos con outras persoas produtoras da comarca para realizar compras e vendas en conxunto; a través da Asociación Galega da Froita Autóctona comezamos a facer algunha xuntanza a este respecto.

¿Que perspectivas tedes entón, de aquí para adiante??

Esto foi plantexado como o reto que supón a produción e comercialización de froita autóctona ecolóxica, e tamén como unha aportación extra á economía familiar. De momento hai que ir vendo o desenvolvemento das plantacións, analizar o rendemento económico e ver as posiblilidades de ampliación. A miña idea é meter frambuesa para o inverno e outras variedades de ameixeiras.

Outra idea que hai entre as que estamos a producir froita é a posiblidade de creación dun centro de transformación, polo que habería un valor engadido á produción en fresco, transformando en marmeladas, zumes, etc.

Desexámoslle moita sorte a este proxecto!!

Tentaremos de ter sempre na Ecotenda78 as froitas que nos vaian podendo ofrecer.

A riqueza da froita autóctona

Neste territorio temos a sorte de contar con gran número de variedades distintas de froita, que ofrecen características e sabores únicos e irrepetibles. Cada variedade ten as súas peculiaridades no que se refire ao seu sabor, pero tamén no que se refire aos coidados e cultivo: Existen variedades axeitadas para terras máis húmidas, ou con máis xeadas, variedades máis de cedo ou máis tardías, ou variedades cunhas características organolépticas concretas, por poñer algúns exemplos.

Destas variedades de froiteiras saben moito en Viveiros O Pomariño, donde levan xa moitos anos facendo un gran traballo de recollida e selección. Pódese acertar aquí coas variedades que cada quen necesita ao contar co asesoramento experto de Ramiro.

Tamén debemos suliñar o bo facer da Asociación Galega da Froita Autóctona do Eume, que levan moitos anos promovendo as variedades locais con eventos formativos, asistencia a mercados, etc.